बहुजननामा ऑनलाईन टीम : उत्तरप्रदेशातील जौनपूर येथील हौज गावातून एक विचित्र घटना समोर आली आहे. मृत्यूच्या भीतीने एका व्यक्तीला स्त्रीचा वेष कारण्यास भाग पाडले आहे. आई-वडील, भाऊ आणि दोन मुले व मुलींसह कुटुंबातील डझनभर लोकांच्या मृत्यूला सामोरे गेलेला हा माणूस अंधश्रद्धेमुळे सोळा वर्ष करून एका महिलेप्रमाणे साज- शृंगार करून जगतो आहे.
चिंताहार चौहान (वय ६६) असे या व्यक्तीचे नाव असून तो गेल्या २७ वर्षांपासून त्याने एका महिलेचे रूप धारण केले आहे. यामागे अंधश्रद्धा आहे. गेल्या २७ वर्षांपासून, चौहान मृत्यूची फसवणूक करण्यासाठी वधूप्रमाणे दररोज लाल साड्या, मोठ्या नथा , बांगड्या आणि झुमके घालतात. चिंताहरणचे पहिले लग्न वयाच्या १४ व्या वर्षी झाले होते, परंतु काही दिवसांतच त्यांची पत्नी मरण पावली.
वयाच्या २१ व्या वर्षी चिंतांदर पश्चिम बंगालमधील दिनाजपूर येथे एका वीटभट्टीवर मजुरीसाठी गेले होते आणि मजुरांसाठी धान्य खरेदी करण्याचे काम करत होते. ज्या दुकानातून तो नियमितपणे धान्य खरेदी करायचा त्याचा दुकानदार त्याचा मित्र बनला. चार वर्षांनंतर चौहानने दुकानदाराच्या मुलीशी लग्न केले. जेव्हा त्याच्या कुटुंबीयांनी या लग्नावर आक्षेप घेतला तेव्हा चौहानने तातडीने आपली बंगाली पत्नी सोडली आणि तो घरी परतला. या मुलीने नाखूष होऊन आत्महत्या केली. एक वर्षानंतर जेव्हा चौहान तिथे गेला तेव्हा त्याला त्याबद्दल माहिती मिळाली.
त्यानंतर चिंताहारनचे तिसरे लग्न झाले. लग्नाच्या काही महिन्यांनंतर, तो आजारी पडला आणि त्याच्या कुटुंबातील लोकांचा एक एक करून मृत्यू होऊ लागला. चिंताहार यांचे वडील राम जिहान, मोठा भाऊ छोटवू , त्यांची पत्नी इंद्रावती, दोन मुले, धाकटा भाऊ बडेऊ यांचा अगदी अल्प अंतराने मृत्यू झाला. यानंतर चिंताहारच्या भावांच्या तीन मुली आणि चार मुलेही मरण पावली.
चौहान म्हणाले की, त्यांची बंगाली पत्नी सतत स्वप्नात येत असे. ती माझ्यावर फसवणूकीचा आरोप करीत, मोठ्याने रडत असे. एक दिवस स्वप्नात मी तिच्याकडे माफी मागितली आणि माझ्या कुटूंबाला माफ करण्याची विनंती केली. तिने मला सांगितले की, मी तिला वधूच्या वेषात माझ्याकडे ठेवावे आणि मी तसे करण्यास सहमती दर्शविली. त्याच दिवसापासून मी वधू बनत आहे. त्यानंतर कुटुंबातील मृत्यूची साखळी थांबली . त्यांची तब्येतही सुधारली आहे आणि त्यांची मुले रमेश आणि दिनेशही बरे झाले आहेत. चिंताहार यांनी सांगितले की सुरुवातीला लोक मला हसत होते. पण माझ्या कुटुंबाचे रक्षण करण्यासाठी मी हे सर्व केले. आता लोकांच्या मनात माझ्याबद्दल सहानुभूती आहे.
एखाद्या स्त्रीसारखे वेष परिधान करण्याच्या निर्णयाला गावकरी देखील सहमती दर्शवतात, तोदेखील स्वप्नावर ठाम आहे आणि स्त्री म्हणून वेषात आहे आणि आपल्या उर्वरित दोन मुलांचा मृत्यूपासून रक्षण करतो.